the fault in our stars

Sena Örücü

21302100

Turk-102

09.10.2014

Kabullenmek mi yoksa alışmak mı? Koşulların gerektirdiği için kaderini kabul mu edersin yoksa elinden hiçbir şey gelmediğini bildiğin için zamanla onun varlığına alışır mısın? Şimdi 16 yaşında 3 yıldır Tiroid kanserli bir çocuk olduğunuzu düşünün. Ve yanına bir oksijen tüpü ekleyin. Hayata ne kadar tutunurdunuz? Ölümü kabullenip ölüceğiniz günü mü beklerdiniz yoksa her anın tadını çıkarır mıydınız (oksijen tüpünün izin verdiği kadari tabi- koşmak, yüzmek vb aktiviteler yasak)? Hazel Grace 16 yaşında ve 13 yıldır tiroid kanseriyle boğuşmakta. Üstelik kanser akciğerlerine sıçradığı için oksijen tüpüyle dolaşmak zorunda. Hazel'ın diğer kanserli çocuklardan farkı onun ölme fikrini kabul etmesiydi ya da kendini bu fikre alıştırması. Benim için kitabı bu kadar ilginç kılanda bu. Tipik kanserle boğuşan bir çocuğun hayatını bu kadar dramasız olgun bir karakter tarafından anlatılışı. Hazel kitap boyunca ne bir isyan ne bir haykırış içerisinde. Kanserli çocukların hayatını anlatan bir sürü kitap var ancak bu kitabı bu kadar farklı kılan dramatize etmeden bize bütün duyguları yaşatması.

English: diagram of action of bile salts in gut

Taurocholic acid

Cholic acid

Kitabı okurken sadece göz yaşlarına boğulmuyosun ya da sadece kahkaha atmıyosun. Her bir sayfasında farklı duygular yaşıyorsun. Bir sayfasında kahkalarla gülerken sonraki sayfada gözyaşlarına boğulduğum oldu.

Daha öncede dediğim gibi, kitabın baş karakteri Hazel ölümü kabullenmiş bir genç.Hazel'ın tekrar tekrar okuduğu Görkemli İzdirap adlı kitabından '' Acı, hissedilmeyi talep eder.'' sözünün ( Hazel'in hayatında) çok sık tekrar edilişide onun acısını kabullenişinin bir göstergesidir. Kanserli olduğunun ve bir gün ölüceğinin farkında. Farkında ama her gününü güzel geçirme arzusuda yok kitabın başlarında, taki Agustusla tanışana kadar. Aşk herkesi hayata bağladığı gibi Hazel'ada hayatın soğuk sıkıcı ve monoton bir yer olmadığını göstermeyi başarmıştı.

Bazi insanlar vardır belli bir olgunluğa erişmiş, soğukkanlı ve mantıklı. İşte Hazel'da öyle biri benim için. Ölümü kabullenip sadece geride bırakacağı ailesini düşünüyor. Çünkü ailesi hayatlarını ona bakmaya adamış, onun bakımı dışında başka şeylerle uğraşmayan bir aile gibi gösteriliyor...