Pyromanen

PYROMANEN !

av

Mike Terry Lind

Vi tok banen til Grønland. Ingen av oss sa noe særlig, eg trur Jorun og geir var like trøyte som eg var. Frå Grønnlands T-banestasjon fulgte vi Jorun heim, og etter den obligatoriske smaskinga i porten drog Geir og eg oss heimover. På apostlenes hestar, som geir sa, det betyr at vi gjekk til fots.

-Eg lurar på når du skal gjer det slutt med ho, slik du alltid gjer med dei andre ? Spurte eg.

-Eg har ein anna følelse når eg er samman med Jorun. Sa han.

Vi gjekk raskt i retning tøyen, eg kjende at eg var trøytt etter ein lang dag.

Grua meg til skolen dagen etter, eg hadde ikkje fått gjort ei einaste lekse i løpet av helga, og hadde brukt opp heile løgnregisteret for lenge sidan - Lærarane hadde rett og slett ikkje sansen for den velutvikla fantasien min lenger.

Årsmøte 2010 i Tromsø Ap

‪Norsk (bokmål)‬: Illustrasjon til folkeev...

Black ice growler from a recently calved iceberg c...

Som sagt, vi peisa bra på bortover, og idet vi kom opp på toppen ved Hagegata og skulle begynne på nedstiginga mot zoologisk museum, tok vi oss ein velfortjent pause. Geir var forholdsvis heilt utmatta. Vi blei ståande øverst i gata og hive etter pusten. Han begynte å plapre om kor mykje han hadde gått glipp av i helga, og kor trasi det var at ..... Lenger kom han ikkje før det fra eit sted i nærheiten lød eit dempa «poff» omtrent som når ei lyspære imploderer, og både Geir og eg hadde absolut alle følehorn ute med det samme.

-Kva faen var det for noe ? sa Geir og såg seg søkande rundt.

Eg veit ikkje. Men eg har ein følelse av dårlig melding.

Eg saumfarte omgivelsane. Litt lenger nedi gata, i bakken under oss, gjekk to pakistanske damer med ein liten unge mellom seg. Ellers var...