This text is an argument about euthanasia in the Netherlands.

Essay by ReneejA-, December 2003

download word file, 3 pages 0.0

Downloaded 20 times

Cognac, een bakje vla en gemalen pillen

Stel je eens voor, je bent 82 jaar oud en je bent genoodzaakt je verdere leven in een verzorgingstehuis door te brengen omdat je door ernstige kanker niets meer zelf kunt doen.

Je kan niet meer lopen en je kan niet meer zelfstandig naar het toilet, je familie komt nooit op bezoek omdat ze het beeld van zo'n hulpeloos wezen niet kunnen verdragen.

De verpleegster helpt je elke dag in je stoel om je s'avonds weer uit diezelfde stoel te halen om je vervolgens weer in bed te leggen.

De volgende ochtend komt er weer zo'n dag, afgewisseld door de perioden dat je de ziekte die in je lichaam huist niet meer kunt verdragen en je 2 weken in het ziekenhuis ligt.

Je leven is leeg en je kan de pijn in je lichaam bijna niet meer verdragen. Je hoopt dat de dood je snel zult vinden, maar dit kan nog lang duren omdat de medicijnen die je elke dag moet slikken je zo lang mogelijk in leven zullen houden.

Je wilt dood, er bestaat zoiets als euthanasie maar is dit de juiste oplossing voor jouw lijden?

In Nederland is er sinds 1 april 2002 een nieuwe euthanasiewet -'Toetsing levensbeëindiging en hulp bij zelfdoding - aanvaard.

Voordat deze wet er was, waren er geen duidelijk afspraken over euthanasie, de artsen en ernstig zieke patiënten weten nu wat hun rechten en plichten zijn en wat misschien nog wel belangrijker is, euthanasie is bespreekbaar gemaakt.

Euthanasie was en is soms nog steeds een moeilijk onderwerp, nog steeds weigeren veel artsen euthanasie te plegen wegens zijn twee verplichtingen, het lijden van de patiënt wegnemen of verlichten de tweede verplichting is het leven van de patiënt te behouden.

Deze tweede verplichting staat in tegenspraak met de wens...